#Monument
Ellen Hoffmannplein
Het Ellen Hoffmannplein is niet alleen vernoemd naar één van de vermoorde Joodse inwoners van Gennep, haar naam staat tevens symbool voor alle slachtoffers van oorlog en geweld. Onder leiding van de keramisten Frans en Isabelle Smeets hebben bijna 300 inwoners van Gennep het intieme plein in hartje Gennep in 2001 vormgegeven met prachtige mozaïeken. Een gedenkplaat en vijver met vredesduif in het midden van het plein geven uitdrukking aan het verlangen van de Gennepse gemeenschap naar een vreedzame en veilige wereld. In de aangrenzende bibliotheek bevindt zich de ‘Kenniskeuken’ met een expositie over Gennep en de oorlog.
Ellen Hoffmann was een Jodin uit Gennep die tijdens de bezettingsjaren om het leven is gekomen, een lot dat bijna alle Joden uit Gennep trof. Ze was oorspronkelijk afkomstig uit het Duitse Goch, maar door haar huwelijk met veehandelaar Arthur van Leeuwen belandde ze in 1939 in het stadje aan de Niers.
Uit angst voor deportatie dook Ellen in 1943 onder bij haar zus in Berlijn. Daar viel ze door verraad in handen van de Gestapo. Wonder boven wonder overleefde ze verschillende kampen, maar een zogeheten dodenmars (moorddadige evacuatietochten van uitgemergelde kampbewoners) aan het einde van de oorlog werd haar noodlottig. Vermoedelijk werd ze doodgeschoten. Haar echtgenote Arthur van Leeuwen en dochter Anneke overleefden de oorlog.