#Verhaal
Den Oever, bewaker van de Afsluitdijk
Al voor de Tweede Wereldoorlog was Den Oever militair bebouwd met verdedigingswerken. De plaats was namelijk een cruciaal punt in het geval dat er vijanden vanuit Friesland via de Afsluitdijk de provincie Noord-Holland zouden binnenvallen. Toen de Duitse bezetter begon met de aanleg van de Atlantikwall, nam Den Oever hier dan ook een belangrijke plek bij in.
Het was al sinds 1932 dat in de regio militaire stellingen gebouwd waren. Zo stonden er rond de Stevinsluizen dertien kazematten. In 1939 werden de stellingen nog eens versterkt met een tweetal batterijen, vanwege de naderende dreiging vanuit nazi-Duitsland.
Uiteindelijk vond er echter weinig strijd plaats bij de Stelling Den Oever en vielen de bunkers en kazematten na de Duitse inval in 1940 in handen van de bezetter en werd het een bewaakte doorlaatpost.
Aan de Gesterweg stonden vier magazijnloodsen, die eruitzagen als boerderijen. Deze waren in 1937 gebouwd door het Nederlandse leger, maar in de Tweede Wereldoorlog gebruikte ook het Duitse leger deze opslagplaatsen. Door de camouflage was het de bedoeling dat ze minder opvielen als mogelijk doelwit.
Vanaf 1943 werd de stelling weer volledig bemand en versterkt met geschut, onder andere met meer schuttersputten en drie bunkers op Kornwerderzand. Den Oever werd daarmee onderdeel van de Atlantikwall. Het aanwezige luchtafweerafweergeschut kwam regelmatig in actie, omdat de Afsluitdijk een oriëntatiepunt vormde op de route van geallieerde piloten. Den Oever was dan de plek waarvandaan het Duitse leger de overvliegende vliegtuigen beschoot. Dit zou ook de belangrijkste oorlogsactie blijken, bij de invasie werd er geen actieve strijd geleverd om de Stelling Den Oever.
Van 1952 tot 1960 werd de stelling van Den Oever weer bemand vanwege de Sovjet-dreiging door de Koude Oorlog. Het complex aan de Gesterweg werd in gebruik genomen als mobilisatiecomplex (MOB-complex). Op de begane grond werden militaire voertuigen opgeslagen. Op de verdieping werd brandstof en voedsel bewaard. In de kelder lag de munitie. In 1989 werd er een einde aan de Koude Oorlog. Vanaf dit moment was het in Nederland niet langer nodig om militaire voorraden op te slaan in Den Oever.
Hierna overwoekerde onkruid de bunkers. Tegenwoordig zijn vooral de Nederlandse kazematten nog te herkennen. Er staan ook nog enkele kleine bunkers van Duitse bouw, zoals een Kochbunker en twee Deckungslöcher.