#Verhaal
Wijken voor de wal
Tijdens de oorlog stond op de boulevard van Katwijk een betonnen tankmuur met aan weerzijden gangenstelsels met bunkers. De 1800 meter lange muur werd kort na de bevrijding in 1945 omgekanteld en begraven onder het zand. Alle bunkers werden gesloopt. Bij het DUNAatelier is een gedeelte van de muur zichtbaar gemaakt ter herinnering aan de oorlog.
De bouw van de Atlantikwall had voor Katwijk aan Zee grote gevolgen. De visserij was al sterk ontregeld door Duitse beperkingen en met de aanleg van de kustverdedigingslinie kreeg ook het gewone dorps- en strandleven de gevolgen van de oorlog duidelijk te merken.
Al in 1942 werden enkele huizen ontruimd en het grootste deel van het strand tot verboden gebied verklaard. Slechts een strook van een kilometer was open voor badgasten en zwemmers. Deze maatregelen bleken nog niet voldoende. In 1943 kregen de bewoners een nieuw bevel onder ogen. Circa 4200 huizen werden ontruimd en ruim 500 bouwwerken moesten worden gesloopt. Hiermee kreeg de Duitse bezetter ruimte voor de bouw van hun verdedigingswerken en werd een open schootsveld gecreëerd.
Daarnaast betekende de kaalslag dat de geallieerde troepen vanuit hun landingsboten geen dekking konden zoeken in de kustbebouwing. De karakteristieke Katwijkse boulevard veranderde in een open zandvlakte die 100 tot 200 meter landinwaarts doorliep. Alleen de Vuurbaak en de Andreaskerk, uitgezonderd de toren, werden gespaard. Aan de strandzijde werd een 1800 meter lange gewapend betonnen tankmuur aangelegd met aan weerzijden bunkers. Een strook strandhindernissen langs de vloedlijn tussen laag en hoog tij maakte een geallieerde landing tot een haast onmogelijke opgave.
Na de bevrijding werden de versperringen opgeruimd en de bunkers gesloopt. Langs de tankmuur werd een diepe geul gegraven en een kraan trok daar hapklare stukken muur in. Vervolgens ging er een laag zand over de gekantelde muurdelen en werd de boulevard hersteld. Er verrezen nieuwe gebouwen van verschillend ontwerp met een combinatie tussen traditionele en moderne elementen die typerend zijn voor de architectuur van de wederopbouwperiode.
Bij het DUNAatelier langs de boulevard is een gedeelte van de 1800 meter lange muur zichtbaar gemaakt ter herinnering aan de oorlog. Ook zie je er voorbeelden van strandversperringen zoals stalen bielsen in betonfundering en tetraëder; betonnen staketsels in de vorm van een piramide. Op een steenworp afstand staat het indrukwekkende bronzen beeld “Freedom Forward” met een interactief informatiepaneel. Het beeld symboliseert twee jonge Engelandvaarders die in een kano de Noordzee overvaren richting de vrijheid (zie ook het Engelandvaardersmuseum in Noordwijk).