#Verhaal
De route van de terugtrekking 'Wibrin – Achouffe'
Begin januari 1945 erkende het Duitse opperbevel eindelijk dat de herovering door de Geallieerden onvermijdelijk was. Nu de Slag om de Ardennen in het voordeel van de vijand uitpakte, werd het bevel gegeven tot een systematische terugtrekking van de divisies die het verst waren doorgestoten. De brug van Achouffe werd een cruciaal doorgangspunt voor de terugtrekkende eenheden.
Omdat de stad Houffalize geblokkeerd was door puin en de Geallieerden de wegen verder naar het noorden hadden afgesneden, bleef er voor de Duitse konvooien al snel nog maar één terugtrekkingsroute over via Achouffe. Eindeloze rijen van diverse voertuigen waren op weg naar dit smalle doorgangspunt dat op militaire kaarten onbeduidend was, maar waarvan de brug plotseling een aanzienlijk belang kreeg. De wegen die ernaartoe leidden, waren bevroren en besneeuwd. Er werd druk grind gestrooid op de weg en defecte of vastgelopen voertuigen werden weggesleept. Eenmaal over de brug begon het verkeer aan een zware klim naar het dorp Mont, waarna de verspreide eenheden de meest directe weg naar Duitsland volgden.
Een aantal eenheden kregen het bevel om de terugtrekking te dekken. Er werden gevechtsgroepen gevormd, vaak ondersteund door enkele tanks, om de terugtrekkingsroute te beschermen. Talrijke luchtafweerkanonnen beschermden Achouffe, dat in enkele dagen tijd een uitzonderlijk strategische locatie was geworden. Gelukkig voor de Duitse troepen beperkte de bewolkte hemel de interventies van de geallieerde luchtmacht, maar telkens wanneer het weer het toeliet, bestookten Amerikaanse jachtbommenwerpers de doorgang. Op 13 januari werd een van hen neergeschoten en stortte het vliegtuig neer op de flank van de heuvel.
Vanaf 14 januari werd de verdediging van de brug toevertrouwd aan Oberstleutnant Helmut Zander van het 60e Panzergrenadier Regiment van de 116e Pantserdivisie, met de opdracht om deze pas op het laatste moment te vernielen. Op 15 januari werd een krachtige Amerikaanse aanval ingezet op Achouffe. Om 11.00 uur trokken delen van het 66e Regiment van de 2e Amerikaanse Pantserdivisie het dorp binnen, op de hielen van de Duitse achterhoede die zich net had teruggetrokken nadat ze de oude brug hadden opgeblazen.
De Amerikaanse genie herstelde de oversteekplaats nog diezelfde dag tegen het eind van de namiddag. Dankzij de Duitse verdedigingsstrategie konden met beperkte middelen de restanten van vier pantserdivisies en talrijke gevechtsgroepen en diverse eenheden worden geëvacueerd.