#Verhaal
En toen, ineens, die enorme knal!
In de vroege ochtend van dinsdag 3 april kwam er in Didam een einde aan de oorlog. Ook in Loil hingen de mensen de vlag uit om dit te vieren. Iedereen was uitbundig, de ellende was voorbij!
Totdat vier dagen later een enorme knal klonk in de Kloosterstraat. Een explosie verwoestte de meisjesschool en een groot deel van het klooster, die op de locatie van het huidige park stonden. Hierbij lieten de 12-jarige meisjes Fien Seegers en Leike van Vuuren het leven. Zij wilden die zaterdagmiddag de zusters helpen bij het schoonmaken van het klooster. Terwijl de nonnen de sleutel ophaalden, wachtten de meisjes geduldig bij het gesloten hek. Kort daarna ontplofte de zware munitie die door de Duitsers in de school was achtergelaten…
In september 1944 vorderden de Duitsers alle scholen, waarin ze onder andere hun militairen stationeerden. Als er ruimte over was, zoals in Loil, werden er ook Todt-werkers ondergebracht. De Organisation Todt was in Nazi-Duitsland een semimilitaire bouworganisatie. Vanaf 1942 werden hiervoor ook Nederlandse dwangarbeiders ingezet.
De Duitsers lieten aan het einde van de oorlog waarschijnlijk zeer zware munitie achter onder de vloer van de school. Deze ontplofte op 7 april door middel van een tijdbom. “Van half Loil was het glas gesneuveld”, vertelt Annie Seegers, zus van slachtoffer Fientje. “Vanuit ons keukenraam aan de achterkant van de Wehlseweg zagen we wat er was gebeurd. Moeder schreeuwde alleen maar Fien, Fien! Ze voelde het aan. We renden met z’n allen naar de plek des onheils. Toen we aankwamen, zagen we in de rook het grote gat. Van de school stond geen muur meer overeind. En van Fien en Leike werd bijna niets meer gevonden.” De oorlog was voorbij, maar de levens van de families Van Vuuren en Seegers waren compleet verwoest….