#Verhaal
Vrouwen en het verzet: de razzianacht in Den Ham
In Den Ham werd de strijd tegen de Duitse bezetter ook door het verzet gestreden, waarbij ook de vrouwen ‘achter de verzetsmannen’ en hun daden een rol speelden. Wie waren zij? Hoe beleefde men, vaak zonder dat dit ooit werd gerealiseerd, de oorlog en de keuzes en daden, die vaak voor deze vrouwen werden gemaakt en die zij ongevraagd uitvoerden. Een voorbeeld hiervan was de razzianacht op 5 februari 1944.
5 februari 1944.
In Magele B93a (het huidige Molenstraat 25) stopte op 5 februari 1944 een overvalwagen met nazi-soldaten in groene uniformen, die luidruchtig binnendrongen. Ze waren gekomen om verzetsman Hendrik de Ruiter en Wicher Dam in te rekenen. Hendrik werd op deze dag 38 jaar oud, wat zijn laatste verjaardag zou blijken te zijn. Hendrik wordt uit bed gelicht en krijgt geen tijd om ook maar iets mee te nemen. Hij wordt zonder pardon afgevoerd, zonder gelegenheid om lang afscheid te nemen van zijn vrouw en vijf jonge kinderen, die wanhopig achterblijven.
Hij werd in de overvalwagen gegooid, bij de verzetsmannen Gerrit Lammerink en Klaas Dam die al eerder die avond hetzelfde lot hadden ondergaan.
Dochter Janny vertelt:
“Ik was natuurlijk nog een kind in de oorlog. Ik was 7 jaar toen mijn vader is opgehaald. Er waren Duitsers bij de mannen die met de overvalwagen kwamen. Ze deden ook de deur van onze slaapkamer open. Ik sliep daar met mijn zus en mijn kleinste broertje. Ze schenen met een zaklantaarn in de rondte en één van hen zei: ”Ach dass sind Kinder.” De deur ging weer dicht.
Verder herinner ik me dat mijn moeder op de overloop ging staan toen ze vertrokken en dat zij naar beneden riep: “Hendrik” en nog eens harder: “Hendrik!” Maar ze kreeg geen gehoor. Toen waren ze weg.
De linnenkast was helemaal leeggehaald. Dat lag allemaal bij mijn moeder in bed. Je herinnert je dingen die indruk maken op jou als kind: Dat de buren allemaal kwamen de volgende dag en dat er veel emotie was…”