#Verhaal
Lichtenvoordse verzet
In de Achterhoek werd tijdens de oorlog regelmatig hulp geboden aan krijgsgevangenen, zoals Franse en Waalse soldaten, en later ook joodse mensen. Ze werden liefdevol opgevangen en kregen onderdak, voedsel, kleding en reisgeld, waarna ze zelf verder konden reizen.
In 1941 zochten drie Lichtenvoorders naar mogelijkheden om de krijgsgevangenen weer terug te brengen naar België. Dit gebeurde eerst op de fiets en later per trein. Vanwege de vele hulpvragen werd de Lichtenvoordse verzetsgroep steeds groter.
Mede door berichten die het Rode Kruis de kampen kon binnensmokkelen, nam het aantal personen dat hulp zocht al snel toe. Getekende landkaartjes, soms verstopt in voedselpakketten, wezen een route aan naar Lichtenvoorde. Aanvankelijk namen ze dan plaats in de kerk en al gauw ook, heel bekend, bij het huis van de bakker in het centrum te herkennen aan een groene deur (le boulanger avec la porte verte). Die bakker heeft namenlijsten bewaard. Dat is de ondergrens van het aantal mensen dat geholpen is. Het zijn 232 Franssprekenden, vier geallieerde piloten en drie Joegoslaven die hij in huis heeft opgevangen.