#Plaats van belang

Hoeveel Duitsers zitten hier eigenlijk?

Verwarring over de aanwezigheid voor Duitse troepen in Kaatsheuvel heeft tragische gevolgen.

Op zaterdag 28 oktober 1944 is Loon op Zand na zware strijd eindelijk in Schotse handen. Maar de inname heeft te lang geduurd voor de commandant van de 51e Highland Divisie, generaal-majoor Tom Rennie. Erger nog: de Duitse verdedigers zijn ontsnapt naar Kaatsheuvel. Rennie besluit ze geen rust te gunnen. Daarom krijgt het 5e bataljon van de Black Watch opdracht de opmars tijdens de nacht voort te zetten.

Nachtelijke aanvallen zijn uitzonderlijk in het Britse leger en weinig populair. De infanterie, de voetsoldaten, moeten het doen zonder enige ondersteuning. Tanks zijn veel te kwetsbaar in het duister en kanonnen kunnen hun doelen niet zien. Het bataljon vertrekt om tien uur uit Loon op Zand. Het wordt een zenuwslopende tocht over de hoofdweg naar Kaatsheuvel. Sluipend en kruipend volgen de Black Watch de hoofdweg, een afstand van amper drie kilometer. Bij het ochtendgloren zijn  de Schotten vlakbij De Horst. In het halfduister zien ze twee kanonnen. Al snel arriveert een groep tanks om de infanterie helpen. Na een kort vuurgevecht worden de Duitse kanonnen uitgeschakeld, maar de tegenstand heeft de Schotten aan het twijfelen gebracht.

Voorafgaand aan de aanval op Kaatsheuvel zelf door het 5/7e bataljon van de Gordon Highlanders wordt dan ook een korte, maar hevige beschieting uitgevoerd. In een kwartier komen 8.000 granaten terecht in het dorp. De materiële schade is aanzienlijk en er vallen 34 doden onder de bevolking, tientallen raken gewond. De inname van Kaatsheuvel duurt vervolgens de hele middag. Pas als het donker wordt zijn de laatste Duitsers verdwenen.

Ook de plaatselijke molen, De Couwenberg, zeshonderd meter van De Horst, raakt zwaar beschadigd; hij diende vermoedelijk als Duitse uitkijkpost. Een V-1 die vlakbij neerstort, geeft op 18 december 1944  de genadeklap en verandert de molen in een ruïne. Twee mensen verliezen hierbij het leven. Pas in 1994 is begonnen met het herstel van de molen. Tegenwoordig is het een restaurant. In de muren is de schade door granaatinslag nog te zien.

Photos