RAF Lymington

RAF Lymington werd oorspronkelijk in 1943 gebouwd als een geavanceerd landingsplatform. Dit betekende dat de constructie niet bedoeld was voor langdurig gebruik. De landingsbanen waren of grasstroken of metalen matten en werden gebruikt als tijdelijke landingsbanen.

Als je vandaag het vliegveld bezoekt, zie je weinig overblijfselen van het gebruik tijdens de oorlog. Het is nu landbouwgrond geworden. Er is nog één blisterhangar over en er staat een klein informatiepaneel aan de noordkant van het voormalige vliegveld. Aan de voet van het informatiepaneel ligt een kleine strook van de metalen mat die als landingsbaan werd gebruikt.

Begin 1944 was het vliegveld operationeel. Het werd de thuisbasis van de United States Army Air Force (USAAF) 50th Fighter Group. Vooral de 10th, 81st en 313th Fighter Squadrons vlogen met P-47 Thunderbolt vliegtuigen vanaf het vliegveld dat bij hen bekend stond als USAAF Station AF-551, code 'LY'.

Vanaf D-Day op 6 juni 1944 voerden de Squadrons missies uit in een ondersteunende rol op de grond, van het beschieten van kustverdedigingen tot bevoorradingscolonnes en pantsereenheden. Hiervoor waren de Thunderbolts van het Squadron betrokken geweest bij het voorbombarderen van locaties in Frankrijk. De bedoeling was om te proberen de infrastructuur te vernietigen om te voorkomen dat Duitse eenheden zich zouden ontplooien als de invasie eenmaal aan de gang was. Een voorbeeld hiervan is hun missie van 25 mei 1944, toen het 313th Fighter Squadron de opdracht kreeg om verkeersbruggen rond Rouen te vernietigen.