#Audiospot
Hans-Wilhelm Stroetges
Hans-Wilhelm Stroetges is in november 1944 twaalf jaar oud. Hij is de zoon van de uitbaters van de ‘Burghof’. Zijn moeder keert enkele weken na de evacuatie van Brüggen in november 1944 weer terug. Ze nemen hun intrek in de kazematten, het gewelfde keldergedeelte van het kasteel. In november 1944 maakt Hans-Wilhelm van dichtbij mee hoe een Duitse luchtafweerraket een Britse bommenwerper uit de lucht schiet. De brokstukken komen niet ver van hem vandaan op de grond terecht.
De toren van het kasteel, waar zijn familie een noodslaapkamer heeft ingericht, schudt bij elke luchtaanval. Zijn moeder besluit dat het te gevaarlijk wordt en sluit zich aan bij een evacuatietrein naar Wuppertal. Maar een paar weken later komt Trautchen Stroetges samen met Hans-Wilhelm en zijn zusje Katharina stiekem terug naar Brüggen. Ze wil hun achtergelaten herberg, de Burghof, in de gaten houden. Hans-Wilhelm vertelt over die tijd alsof hij er nog middenin zit. Hij vertelt: "We moeten op veldbedden slapen, in de gewelven van het kasteel. Net zoals onze soldaten. Papa is op verlof van het front en wacht al op ons. Hij heeft een verrassing, zegt mama." De verrassing blijkt een pony te zijn, die zijn vader heeft gekregen van een vluchteling uit Roermond, om op te passen. Hij heet Pietje. Als Hans-Wilhelm Pietje wil verzorgen, komen bommenwerpers over gevlogen. Hij zoekt dekking en belandt naast een dwangarbeider die ook dekking zoekt. De man werpt zich beschermend over Hans-Wilhelm terwijl de bommen inslaan. Als de twee opstaan, brengt de Oekraïense man hem naar de gewelven. Daar vallen zijn moeder Trautchen, Katharina en Hans-Wilhelm elkaar opgelucht in de armen.