De bevrijdingsgevechten bij Twello en Teuge

Het Hastings and Prince Edward Regiment passeerde op de ochtend van 13 april 1945 de positie van de 48th Highlanders en namen die as van de opmars van de 1e Canadese Infanterie Divisie naar het Apeldoorns kanaal over, terwijl het Royal Canadian Regiment aan de zuidkant verder oprukte. Verder naar het zuiden rukte de 3rd Canadian Infantry Brigade op. Tijdens de opmars zouden de Hasty P's sporadisch weerstand tegenkomen van het Duitse 953e en 952e Grenadierregiment van de 361e Volksgrenadierdivisie.

C-compagnie kreeg de opdracht om met vlammenwerper brencarriers, vanaf het treinstation van Twello het kruispunt met de Rijksstraatweg in te nemen met codenaam ‘DAVIS’. Luitenant Johnston was commandant van een patrouille en moest het bos ten westen van het kruispunt verkennen. Met een sectie kon hij het bos onopgemerkt binnentreden en voerde een verrassingsaanval uit. Van de Duitse verdedigers sneuvelden er tien, zestien werden gevangengenomen en een stuk of vijftig werden verdreven. Voor deze actie en ook zijn voorbeeldige leiderschap tijdens voorgaande gevechten in Italië werd Johnston onderscheiden met de Military Cross.

Gedurende de opmars naar Teuge schoten de tanks op goed geluk op mogelijke verschuilde Duitse verdedigingsstellingen. Rond 11:00 kwam de voerhoede aan in Teuge, het volgende doel was de brug over de Grote Wetering veroveren. Dat lukt rond 13:15, maar de opmars stagneerde na dit punt. De voorhoede kwam onder artillerie- en (machine)geweervuur. Er vielen een aantal gewonden en kapitein B.E. Caw van de 1st Hussars sneuvelde. De verdediging was fel, bleek uit een bericht van de Hasty P's naar het hoofdkwartier van de 1e Brigade: Resistance stiff. Four anti-tank guns, enemy fighting well, our attack going in at 15:15. Het bleek een verdedigingslinie van de Duitsers met kanonnen en loopgraven bestaande uit een paar honderd Duitse militairen.

Renison had na een radiogesprek met de brigadecommandant een nieuw plan geformeerd, het plan was om met een compagnie ondersteund door artillerie en een troop tanks twee kruispunten te veroveren: LUMOND (Woudweg - Holthoevensestraat) en LIBERATOR (Rijksstraatweg – Holthoevenseweg). Een pelotonscommandant manoeuvreerde zijn peloton nabij de kruising LIBERATOR. Korporaal William Ross, sectie nummer vier van C-compagnie, kreeg de opdracht om een gebied met drie huizen in te nemen, ondersteund met dekkingsvuur van de tank van sergeant Enns. Enns reed zijn tank voorwaarts maar werd vernietigd door een 88mm kanon. Korporaal Ross hernam het initiatief en zette de aanval met zijn sectie onder vuur voort. Hij zuiverde het gebied en hierbij dode of verwonde hij acht Duitsers. Hierdoor kon de rest van de C-compagnie oprukken. Ross werd voor deze actie later onderscheiden met het Bronzen Kruis. Bij de aanval op LUMOND en LIBERATOR werden zeker drie, mogelijk meer, Duitse 88mm kanonnen vernietigd, sneuvelden bijna honderd Duitsers en werden er een paar honderd gevangengenomen. Volgens hun logboek blijkt dat ze de Duitsers (ook wel hun genoemd) flink angst ‘ingeboezemd’ hadden: “we had put the fear of the Lord into the Hun in this area”.

Het plan voor de avond was om de opmars te vervolgen naar de Broeksbrug in Noord-Apeldoorn.