Een bijzondere ruil

In de radiowinkel van Jan Heetland aan de Haaksbergerstraat bevond zich enige tijd een legerwinkel. Dochter Leentje was geruime tijd verloofd met Gerrit Post, die bij Heetland in de zaak werkte. Het paar wilde, nu dan eindelijk de bevrijding was gekomen, dolgraag gaan trouwen.  

In die tijd was er gebrek aan alles en vooral kleding was schaars. De wensdroom van Leentje, om op de mooiste dag van haar leven als een bruid, gekleed in stralend wit gemeentehuis en kerk te betreden zou bij die schaarste wel nooit uitkomen, zo was de gedachte.  

Op zekere dag kwam een Canadees van Nederlandse afkomst de winkel binnen, Cor Slegtenhorst. Er ontstond een gesprek waarbij Leentje hem vertelde dat ze binnenkort wilde gaan trouwen. En dat het haar grootste wens was om dat te doen in een witte bruidsjurk. Hier was echter geen stof voor beschikbaar.  

Een niet alledaagse ruil bracht de oplossing. Cor had zijn zinnen gezet op een eigen radiootje en vader Heetland had nog wel een toestelletje voor hem in de aanbieding. Cor bood direct aan het radiootje te betalen met een grote lap prachtige zijden stof waar normaal parachutes van werden gemaakt. 

De deal werd snel gesloten: Cor kreeg zijn radiootje en Leentje een lap prachtige parachutestof. Leentjes tante Hanna, die naaister was, maakte er een mooie bruidsjurk van. 
 
Op 15 augustus 1945 was de grote dag. Een stralende Leentje stond aan de arm van Gerrit in haar opvallende parachute-zijden japon in het gemeentehuis en in de kerk. De trouwstoet bestond uit oude koetsjes en boerenwagens. Cor Slegtenhorst was eregast en mocht naast de koetsier op de bok van de bruidskoets meerijden.