Van immigratie tot uitsluiting&nbsp;De Japanse immigratie naar de VS begon aan het eind van de 19e eeuw. Velen vestigden zich op het eiland Hawai'i en langs de westkust. Deze vroege immigranten, bekend als Issei (eerste generatie), kwamen meestal om op suikerplantages te werken en bouwden hechte gemeenschappen op ondanks de harde discriminatie. Hun kinderen, geboren in de Verenigde Staten, werden Nisei (tweede generatie Japans-Amerikanen) genoemd en waren Amerikaanse burgers bij geboorte.&nbsp;Ondanks hun bijdragen aan de Amerikaanse samenleving werden Japanse Amerikanen geconfronteerd met uitsluitingswetten die hen verhinderden land te bezitten, die Issei het staatsburgerschap ontzegden en zelfs interraciale huwelijken verboden. Verdenkingen tegen Japanse Amerikanen bereikten hun hoogtepunt na de aanval op de Amerikaanse marinebasis Pearl Harbor, uitgevoerd door de luchtmacht van het Japanse Rijk op 7 december 1941.Uitvoeringsbevel 9066 en opsluiting&nbsp;In februari 1942 tekende president Franklin D. Roosevelt Uitvoeringsbevel 9066, waarmee ongeveer 120.000 Japanse Amerikanen - van wie velen Amerikaans staatsburger waren - met geweld van huis en haard werden verdreven naar concentratiekampen. Gezinnen leefden in barre omstandigheden, omringd door bewakers en prikkeldraad. Velen verloren hun huis, baan en waardigheid. De regering noemde de kampen “herhuisvestingscentra” en verborg het onrecht achter eufemismen.&nbsp;Vechten voor een land dat hen gevangen zetteOndanks hun behandeling dienden meer dan 33.000 Japanse Amerikanen in het Amerikaanse leger. Het 100th Infantry Battalion en het 442nd Regimental Combat Team vochten in Italië, Frankrijk en Duitsland en droegen bij aan de geallieerde inspanning om Europa te bevrijden. Hun campagnes omvatten het doorbreken van de Duitse Gothic Line in Italië en het redden van het “Verloren Bataljon” in Frankrijk. Meer dan 30 mannen werden gedood en nog veel meer gewond tijdens de redding van iets meer dan 200 van deze soldaten in de Vogezen in het noordoosten van Frankrijk. Aan het einde van de campagne telde het 442nd Regiment meer dan 800 slachtoffers.&nbsp;Ondertussen had de Amerikaanse militaire inlichtingendienst (MIS) in de Stille Oceaan en Azië een vitale maar geheime rol. Japans-Amerikaanse taalkundigen vertaalden documenten, ondervroegen gevangenen en speelden een cruciale rol in de Amerikaanse oorlogsinspanning in de Stille Oceaan. Hun naoorlogse werk tijdens de bezetting van Japan door de Geallieerden (2 september 1945 tot 28 april 1952) hielp bij de wederopbouw van het land en het bevorderen van de betrekkingen tussen de VS en Japan.Nieuwe rollen voor vrouwen&nbsp;Japans-Amerikaanse vrouwen droegen ook bij aan de oorlogsinspanning. Hoewel ze niet mochten vechten, dienden sommigen in het Amerikaanse Women's Army Corps (WAC) en het Army Nurse Corps. Anderen ondersteunden de oorlog vanuit de kampen of verhuisden om tekorten aan arbeidskrachten aan te vullen. De oorlog dwong een verschuiving af in de traditionele rolpatronen en opende nieuwe opleidings- en carrièremogelijkheden voor vrouwen.Na de oorlog&nbsp;Na hun thuiskomst kregen veel Nisei-veteranen te maken met racisme, vandalisme en uitsluiting. Toch hielp hun dienst om raciale barrières te doorbreken. In 1952 kregen de Issei eindelijk het recht om Amerikaanse burgers te worden. Later, in 1988, bood de Amerikaanse regering officieel haar excuses aan en betaalde herstelbetalingen aan overlevenden van concentratiekampen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Na 9/11 waren Japanse Amerikanen een van de eersten die zich uitspraken tegen discriminatie van moslim- en Arabische Amerikanen en zwoeren dat het onrecht van de Tweede Wereldoorlog nooit meer herhaald zou worden. Samen met het 100th Infantry Battalion werd het 442nd Regimental Combat Team de meest gedecoreerde eenheid in de Amerikaanse militaire geschiedenis vanwege de omvang en de lengte van de dienst, een bewijs van de moed en toewijding van deze soldaten ondanks de discriminatie die ze moesten doorstaan.Bronnen:<a target="_blank" rel="noopener noreferrer nofollow" class="Hyperlink SCXW4567958 BCX8" href="https://goforbroke.org/history-in-a-minute/">History in a Minute – Go For Broke</a>&nbsp;<a target="_blank" rel="noopener noreferrer nofollow" class="Hyperlink SCXW4567958 BCX8" href="https://encyclopedia.densho.org/Japanese_Americans_in_military_during_World_War_II/">Japanese Americans in military during World War II | Densho Encyclopedia</a>&nbsp;<a target="_blank" rel="noopener noreferrer nofollow" class="Hyperlink SCXW4567958 BCX8" href="https://nisei-legacy-tours.com/">Nisei Legacy Tours - Home - Follow the Go for Broke spirit</a>&nbsp;<a target="_blank" rel="noopener noreferrer nofollow" class="Hyperlink SCXW4567958 BCX8" href="https://www.100thibv.org/">100th Infantry Battalion Veterans (Club 100) | Honolulu, Hawai‘i</a>&nbsp;

Nisei: het verhaal van Japans-Amerikaanse soldaten in de Tweede Wereldoorlog

We begonnen op Sicilië in juli 2023 en gingen verder naar Normandië voor de herdenking van D-Day op 6 juni 2024. Van daaruit gingen we naar Nederland voor de herdenkingen van Operatie Market Garden en de Slag om de Schelde, en later naar België voor evenementen rond de Slag om de Ardennen. Onlangs waren we weer in Nederland voor de nationale herdenkings- en bevrijdingsdagen op 4 en 5 mei 2025. Van Amsterdam tot Groningen, Apeldoorn en de Freedom Ride in Arnhem, de geest van herdenking en eenheid was diep voelbaar.Naast deze belangrijke mijlpalen was er in de online campagne Europe Remembers aandacht voor nog veel meer lokale en regionale herdenkingen, jubilea en herdenkingsinitiatieven in heel Europa. Van kleine gemeenschapsevenementen tot grote internationale ceremonies, we wilden de aandacht vestigen op het brede scala aan inspanningen om de geschiedenis van WOII te herdenken en te eren. Gedurende de campagne hebben we een breed scala aan content gecreëerd en gedeeld: historische video's, interviews, reportages en korte documentaires. We spraken met veteranen, re-enactors, organisatoren, schrijvers en deelnemers - en brachten deze verhalen naar een breed publiek op <a target="_blank" rel="noopener noreferrer nofollow" href="http://europeremembers.com">europeremembers.com</a>, Facebook en Instagram. De website diende ook als een samenwerkingsplatform waar mensen WOII-gerelateerde evenementen in heel Europa konden vinden en verkennen. Het hielp organisaties, instellingen en het publiek in contact te brengen met toegankelijke informatie over herdenkingen en activiteiten die plaatsvonden tijdens de periode van de 80e verjaardag.De campagne gaat nu de laatste fase in, met de nadruk op publieksbetrokkenheid via het #IRemember-initiatief. In deze fase worden mensen uitgenodigd om hun persoonlijke of familieherinneringen aan de oorlog te delen. De campagne loopt door tot september, wanneer het einde van de Tweede Wereldoorlog wordt herdacht.Daarna nemen we de tijd om terug te kijken op de afgelopen jaren, het brede scala aan activiteiten dat we hebben uitgevoerd te evalueren en te bekijken hoe Europe Remembers in de toekomst het beste kan groeien en evolueren. Ons doel is ervoor te zorgen dat deze campagne een zinvol platform blijft voor herdenking en educatie. We willen alle partners bedanken die de afgelopen maanden met ons hebben samengewerkt: Vfonds, Nationaal Comité 4 en 5 mei, Regio Gelderland, Brabant Remembers, Regio Zeeland, Bastogne Memorial en WWII Reference Center, evenals de vele musea en lokale partners die we onderweg hebben ontmoet. Bedankt voor het volgen en ondersteunen van Europe Remembers. Je kunt onze verhalen, video's en herdenkingen blijven ontdekken op social media en op <a target="_blank" rel="noopener noreferrer nofollow" href="http://europeremembers.com">europeremembers.com</a>.

Europa gedenkt: Update van de campagne ter ere van de 80e verjaardag

In het voorjaar van 1945 was het einde van de Tweede Wereldoorlog in Europa nabij. Toen Berlijn omsingeld was, pleegde Adolf Hitler op 30 april samen met zijn vrouw zelfmoord in de Führerbunker. Zijn opvolger, Grand Admiral Karl Dönitz, probeerde zoveel mogelijk Duitse soldaten te redden van de Sovjets door te onderhandelen over de voorwaarden van overgave met de Westerse Geallieerden.&nbsp;Op 4 mei 1945 accepteerde de Britse veldmaarschalk Bernard Montgomery de overgave van de Duitse troepen in Noordwest-Duitsland, Nederland en Denemarken. Drie dagen later, op 7 mei, werd de onvoorwaardelijke overgave van Duitsland officieel ondertekend op het hoofdkwartier van generaal Eisenhower in Reims (Frankrijk). Het was officieel: de oorlog in Europa was voorbij. Het document, ondertekend door de Duitse generaal Alfred Jodl, zou in de meeste landen pas de volgende dag effect hebben, maar in maar in Groot-Brittannië was dat anders.De avond voor Victory in Europe Day (VE Day)&nbsp;Op de avond van 7 mei onderbrak de BBC het gebruikelijke programma met een nieuwsbericht: Duitsland had zich officieel overgegeven. In hetzelfde programma werd aangekondigd dat de volgende dag, 8 mei, een feestdag zou worden en bekend zou staan als de Victory in Europe Day.Toen het nieuws bekend werd gemaakt, wachtten de Britten niet tot de volgende dag om de gebeurtenis te vieren, maar deden ze dat nog diezelfde avond, 7 mei 1945. Na bijna zes jaar rantsoenering, bombardementen en onzekerheid was de kans om vrede te vieren voor velen onweerstaanbaar.&nbsp;In het hele land gingen mensen de straat op. In Liverpool werd de tienjarige Joyce Hughes wakker door muziek en gelach: "Er was een groot vreugdevuur verderop in de straat, iemand had de piano tevoorschijn gehaald en iedereen stond op Vale Road te zingen en te dansen. Het was donker, maar iedereen was buiten, zo'n vijftig mensen op straat. We wachtten tot mama en papa ons kwamen halen en ze namen ons mee naar het vreugdevuur. Iedereen was blij, zong en omhelsde elkaar."Deze spontane vreugde werd in het hele land gevoeld. Straat na straat werd versierd met vlaggen, cafés stroomden vol en mensen begonnen op straat te dansen. Ook werden vreugdevuren aangestoken, bier geschonken en vreemden omhelst.Een officiële feestdag&nbsp;Op 8 mei 1945 legde Groot-Brittannië alles stil voor de officiële Victory in Europe Day. Speciale overwinningsmenu's en herdenkingsartikelen, zoals mokken voor VE DAY, werden van de ene op de andere dag geproduceerd. Premier Winston Churchill zorgde ervoor dat er genoeg bier was in Londen en de Board of Trade gaf toestemming voor de verkoop van rood, wit en blauwe spandoeken zonder rantsoenbonnen. VE Day in Europa kon beginnen!Winston Churchill hield om 15.00 uur een radiospeech waarin hij de bevolking uitnodigde om de gebeurtenis te vieren en hen eraan herinnerde dat de oorlog in de Pacific nog steeds bezig was. Later verscheen hij voor een juichende menigte vanaf het balkon van het Ministerie van Volksgezondheid. "Dit is jullie overwinning," verklaarde Churchill. De menigte brulde terug: "Nee, het is van jullie!" De koninklijke familie speelde ook een rol in de viering en zwaaide naar de menigte vanaf Buckingham Palace.&nbsp;Joan Hall diende vier jaar bij de Women's Royal Air Force en vierde VE Day in Londen. Ze herinnert zich: "De menigte en het lawaai waren zoals ik nog nooit eerder had meegemaakt."Albert Jarett, oorspronkelijk uit Jamaica en in dienst bij de Royal Air Force, herinnert zich de vieringen ook levendig: "Ik was overweldigd door de vreugde en de vieringen om me heen! (...)"&nbsp;De feestelijkheden gingen door tot diep in de nacht met muziek en dans. Ray Smith, die tijdens de oorlog aan boord van HMS Middleton diende, herinnert zich zijn nacht in Londen: "VE Day was een echte feestdag! (...) We gingen naar Londen om deel te nemen aan de vieringen in het midden van Trafalgar Square en feestten de hele dag, onderweg ontmoetten we een paar leuke WREN-leden met wie we uiteindelijk in een deuropening van een winkel sliepen omdat er geen hotels beschikbaar waren, maar dat maakte ons niet uit, het was de beste dag ooit!"Een bitterzoete dag&nbsp;Niet iedereen nam echter deel aan de festiviteiten. Voor velen was VE Day een gemengde dag. De oorlog had een erfenis van verlies en intens verdriet achtergelaten. En terwijl Europa had gewonnen, was de oorlog in het Verre Oosten en de Pacific nog lang niet voorbij. Charlotte Webb ging in 1941 bij de Artillery Territorial Service (ATS): “Ik was blij om te horen dat de oorlog in Europa voorbij was, maar het maakte geen verschil voor mijn werk, ik bleef werken voor de oorlogsinspanning in het Verre Oosten.” De Tweede Wereldoorlog eindigde officieel op 2 september 1945 met de overgave van Japan.Bronnen:&nbsp;<a target="_blank" rel="noopener noreferrer nofollow" href="https://www.iwm.org.uk/history/what-you-need-to-know-about-ve-day">https://www.iwm.org.uk/history/what-you-need-to-know-about-ve-day</a>&nbsp;&nbsp;<a target="_blank" rel="noopener noreferrer nofollow" href="https://www.iwm.org.uk/history/voices-of-war/ve-day">https://www.iwm.org.uk/history/voices-of-war/ve-day</a>&nbsp;&nbsp;<a target="_blank" rel="noopener noreferrer nofollow" href="https://www.britishlegion.org.uk/get-involved/remembrance/stories/ve-day-memories">https://www.britishlegion.org.uk/get-involved/remembrance/stories/ve-day-memories</a>&nbsp;

7 tot 8 mei 1945: twee dagen VE Day-viering in Groot-Brittannië

Regionale Indië-herdenking15 augustus 1945 betekende het einde van de tweede wereld oorlog door de bombardementen op Hiroshima en Nagasaki capituleerde Japan. Dit betekende ook het einde van de Japanse bezetting in het Nederlandse overzeese gebied. &nbsp;We herdenken daarom vandaag op deze plaats de slachtoffers van die Japanse bezetting. Een bezetting die duurde van 8 december 1941 tot 15 augustus 1945.De namen van 30 omgekomen slachtoffers, afkomstig uit West Zeeuws-Vlaanderen zullen opgelezen worden.

The Netherlands

Regionale Indië-herdenking

In een lezing naar aanleiding van zijn boek "Zijn grootste onrust: de Russische factor" vertelt Roman Cuber niet alleen het vooroorlogse verhaal van zijn vader, maar ook over het naoorlogse leven, in een mede door de Polen bevrijd land en stad. In dit boek ontrafelt Roman de onzichtbare oorlog die zijn vader, een Poolse soldaat in de 1e Poolse Pantserdivisie van generaal Maczek, voerde. Roman Cuber deelt tijdens zijn lezing ook een Artist's impression. Architect ir. Arthur Cuber maakte dit werk speciaal ter ere van alle Poolse bevrijders in Breda.De lezing vindt plaats op: donderdag 18 september 2025. Maczek Memorial Breda, Ettensebaan 17a. Tijd: 19:30 – 21:30 (inclusief pauze en vragen stellen).Programma:19:00 deuren Memorial open19:30 1e deel lezing (jeugdjaren en oorlog)20:00 pauze20:20 2e deel lezing (het nieuwe leven van Wladyslaw Antoni Cuber)20:50 nazit, mogelijkheid om vragen te stellen aan Roman Cuber21:30 EindeEntree €5,00 Kaarten te bestellen via: Eventbrite

Lezing "Zijn grootste onrust: de Russische factor" - Roman Cuber

We bezochten het Casa della Cultura e della Memoria, namen deel aan de kransleggingsceremonie bij het Sacrario dei Caduti en sloten ons aan bij de vele mensen die zich verzamelden in het Monte Sole Historical Park.Van rondleidingen tot concerten, van herdenkingsplaatsen tot een fototentoonstelling van Giulio Di Meo, het was een volle dag die liet zien hoe herinneringen vele vormen kunnen aannemen, die allemaal waardevol zijn zolang ze worden gedeeld.

Bevrijdingsdag in Italië

🎨 Kunstenares Natalia Grezina reflecteert op hoe de onuitgesproken herinneringen aan haar grootmoeder, die WOII meemaakte, haar persoonlijke en artistieke reis blijven vormen.📢 Doe mee aan de #IRemember-campagne en vertel ons hoe jij, je familie of je gemeenschap het einde van WOII hebt ervaren.

Herdenk het einde van de Tweede Wereldoorlog – 80 jaar later

Volgende evenementen

Regionale Indië-herdenking

Lezing "Zijn grootste onrust: de Russische factor" - Roman Cuber

Onze video's

Bevrijdingsdag in Italië

#Iremember 1 : Natalia Grezina reflecteert op de herinneringen aan haar grootmoeder

Blog

Nisei: het verhaal van Japans-Amerikaanse soldaten in de Tweede Wereldoorlog

Europa gedenkt: Update van de campagne ter ere van de 80e verjaardag

7 tot 8 mei 1945: twee dagen VE Day-viering in Groot-Brittannië

Registreer uw evenement op Europe Remembers