#Pole bitwy
O jedno działo za dużo
W miejscu, gdzie obecnie znajduje się most na drodze A58 nad kanałem Scheldt-Rhine (droga wodna w południowej Holandii i Belgii, łącząca rzekę Skaldę z Renem), niegdyś znajdowała się Kreekrakdam (tama o długości 3,5 km). Łączył on Północny Brabant z Zuid-Beveland (półwysep w prowincji Zelandia) i był jedynym dostępem do ujścia Skaldy. Po ciężkich walkach pod Hoogerheide i Woensdecht (południowo-zachodnia część prowincji Brabancja Północna), 24 października wojska niemieckie wycofały się do Bergen op Zoom, ostatecznie umożliwiając kontynuowanie ataku na zachód. Z kolumną czołgów i samochodów pancernych, Kanadyjczycy chcieli przełamać obronę Kreekrakdam i dotrzeć do kanału przez Zuid-Beveland w ciągu kilku godzin. Nadzieje były ogromne, dopóki pojedyncze działo nie otworzyło ognia...
Kanadyjski plan przebicia się do Południowego Kanału Beveland zakładał, że piechota Royal Regiment of Canada (Królewskiego Regimentu Kanady) przekroczy polder na południe od tamy Kreekrakdam w nocy 24 października. Podczas gdy niemiecka obrona zwracała szczególną uwagę na to zagrożenie, o świcie kolumna pancerna miała wjechać na zaporę Kreekrakdam i wymusić przełamanie.
Tej nocy do akcji wkroczyła kanadyjska artyleria. Długa kolumna pojazdów z wielkim trudem wjechała wąskimi, pokrytymi błotem wiejskimi drogami z Woensdrecht w kierunku Rijksweg (drogi krajowej): cztery czołgi, cztery pojazdy zwiadowcze i kilka opancerzonych ciężarówek, w których żołnierze szkockiego pułku Essex zostali bezpiecznie przetransportowani.
W międzyczasie żołnierze Royals wkroczyli w ciemnościach do Kreekrakpolder, a półtorej godziny później okopali się w Bathsedijk. Kolumna dotarła do rampy zapory przed południem, a pierwsze czołgi wjechały na tamę z rykiem silników. Przełom miał nastąpić niebawem!
Tuż za Rilland, po drugiej stronie tamy, w niemieckiej obronie stało samotne działo przeciwpancerne. Podczas gdy ostrzał moździerzowy i artyleryjski zmusił Royalsów do ukrycia się, załoga działa dostrzegła trzy kilometry dalej pierwsze kanadyjskie czołgi na tamie Kreekrak. W ciągu kilku minut zestrzelili trzy czołgi i trzy pojazdy zwiadowcze. Wystarczyło jedno niemieckie działo, by szarża kawalerii Kanadyjczyków rozpadła się na kawałki!
Zaniepokojona piechota przejęła atak w konwencjonalny sposób. Minęły dwa dni, zanim niemiecka obrona dała za wygraną i Kanadyjczycy byli w stanie posunąć się dalej w kierunku South Beveland.
Odwiedź stronę internetową Zeeuwse Ankers (Zeeland Anchors), aby znaleźć szczegółowe informacje, osobiste historie i filmy o bitwie nad Skaldą.