Pomnik Vélodrome d'Hiver Roundup, znajdujący się w Paryżu we Francji, przypomina o jednym z najtragiczniejszych wydarzeń w historii Francji podczas II wojny światowej. Obława Vél' d'Hiv', która miała miejsce 16 i 17 lipca 1942 r., była masowym aresztowaniem Żydów w Paryżu przez francuską policję pod rządami reżimu Vichy, kolaborującego z nazistowskimi Niemcami.
Obława Vél' d'Hiv' została skrupulatnie zaplanowana i przeprowadzona przez francuskie władze, w tym René Bousqueta, sekretarza generalnego francuskiej policji narodowej, oraz Louisa Darquiera de Pellepoix, komisarza ds. żydowskich w reżimie Vichy. Celem łapanki byli w szczególności zagraniczni i pozbawieni obywatelstwa Żydzi, tymczasowo oszczędzając francuskim Żydom deportacji. Około 13 000 Żydów, w tym 4 000 dzieci, zostało aresztowanych w Paryżu i na jego przedmieściach. Początkowo przetrzymywano ich w Vélodrome d'Hiver, krytym stadionie kolarskim, w okropnych warunkach, z niewielką ilością żywności, wody i infrastruktury sanitarnej.
Zatrzymani na Vélodrome d'Hiver byli przetrzymywani przez pięć dni, po czym zostali przeniesieni do obozów przejściowych w okolicach Paryża, takich jak Drancy, Pithiviers i Beaune-la-Rolande. Stamtąd deportowano ich do Auschwitz i innych obozów zagłady. Obława Vél' d'Hiv' oznaczała znaczącą eskalację prześladowań i deportacji Żydów z Francji, a ostatecznie około 77 000 Żydów zginęło w obozach koncentracyjnych i obozach zagłady.
Miejsce pamięci w miejscu dawnego Vélodrome d'Hiver zostało otwarte 17 lipca 1994 roku. Znajduje się tam pamiątkowy pomnik stworzony przez rzeźbiarza Waltera Spitzera i architekta Mario Azagury, przedstawiający niewinnych cywilów, w tym dzieci i ciężarną kobietę, którzy padli ofiarą łapanki. Każdego roku w tym miejscu odbywa się ceremonia upamiętniająca tych, którzy cierpieli i zginęli podczas tego mrocznego rozdziału historii.
16 lipca 1995 roku, podczas obchodów 53. rocznicy łapanki w Vél' d'Hiv', prezydent Francji Jacques Chirac uznał rolę państwa i policji w prześladowaniach Żydów i innych ofiar niemieckiej okupacji. Stwierdził, że Francja, naród oświecenia i praw człowieka, popełniła tego dnia nieodwracalne przestępstwo, zdradzając swoją obietnicę i oddając osoby znajdujące się pod jej ochroną w ręce oprawców.