#Pomnik

Maison d'Izieu

Memoriał Maison d'Izieu, miejsce pamięci i edukacji, upamiętnia dzieci i pedagogów będących ofiarami Holokaustu.

Maison d'Izieu, położone w południowej części regionu Bugey we Francji, jest miejscem pamięci poświęconym żydowskim dzieciom i ich wychowawcom, którzy byli ofiarami Holokaustu. To wyjątkowe miejsce, z niezwykłą panoramą, służy jako miejsce pamięci i edukacji, pomagając zrozumieć zbrodnie przeciwko ludzkości i działając przeciwko wszelkim formom dyskryminacji.

Podczas II wojny światowej Maison d'Izieu służyło jako schronienie dla żydowskich dzieci. Dzieci te, wraz ze swoimi wychowawcami, były ukrywane przed nazistowskim reżimem w miejscu, które uważano za bezpieczną kryjówkę. Jednak 6 kwietnia 1944 r. Gestapo, dowodzone przez Klausa Barbie, dokonało nalotu na dom. Aresztowano 44 dzieci i 7 dorosłych, których następnie deportowano do Auschwitz-Birkenau. Przeżył tylko jeden z dorosłych; wszystkie dzieci zostały zamordowane.

W 1988 roku, po procesie Klausa Barbie, powstało stowarzyszenie „Musée Mémorial d'Izieu”, którego celem było utworzenie muzeum w tym miejscu. Dzięki wsparciu z krajowej i międzynarodowej subskrypcji, stowarzyszenie nabyło miejsce w lipcu 1990 roku i po sześciomiesięcznej renowacji, która rozpoczęła się jesienią 1993 roku, otwarcie pomnika nastąpiło 24 kwietnia 1994 roku.

Maison d'Izieu jest dziś symbolem niewinności zniszczonej przez Holokaust. Jest to miejsce nawołujące do czujności, przekazujące uniwersalne przesłanie i działające przeciwko wszelkim formom nietolerancji i rasizmu.

Pomnik ma na celu ukazanie złożonej historii: Holokaustu we Francji, narodzin międzynarodowego wymiaru sprawiedliwości i jego funkcjonowania do dnia dzisiejszego oraz budowania pamięci o zbrodniach przeciwko ludzkości.

Jedną z kluczowych cech Maison d'Izieu jest kolekcja 71 rysunków i listów, przejmujących świadectw życia i doświadczeń dzieci, które kiedyś szukały tam schronienia. Przedmioty te, przechowywane od 1993 roku w Bibliothèque Nationale de France, zostały uratowane przez Sabine Zlatin po nalocie Gestapo. Obejmują one osobiste listy, rysunki dzieci i dokumenty administracyjne, dzięki którym możemy poznać codzienne życie i emocjonalny świat młodych ofiar zagłady.

Photos