Wiederstandnest 42 (WN42)

23 marca 1942 roku Adolf Hitler wydał Dyrektywę Fuhrera nr 40, która zawierała rozkaz utworzenia Wału Atlantyckiego - konieczna była obrona 6 200 km linii brzegowej. Do budowy setek pozycji obronnych wykorzystano niewolniczą siłę roboczą, np. z Organizacji Todt, oraz robotników przymusowych.

WN42 znajduje się na wschód od miasta Arromanches-les-Bains, na szczycie klifów. Pozycja ta była obsadzona przez Wehrmacht (wojsko), Kreigsmarine (marynarka wojenna) i Luftwaffe (lotnictwo). Jednostka Kreigsmarine liczyła około 30 żołnierzy i ze wzniesienia była w stanie obserwować każdy desant aliancki zbliżający się do wybrzeża. Luffwaffe na WN42 obsługiwała radar Wurzburg o zasięgu 23 km, zdolny wykrywać wszelkie alianckie samoloty. Obsługiwali również trzy działa przeciwlotnicze (2-centymetrowe Oerlikony), które ustawiono tu w celu namierzania samolotów. I. Pułk Grenadierów 916, 352 Dywizja Piechoty Wehrmachtu obsługiwał pozostałe pozycje WN42. Składały się one z dwóch dział 75 mm, dwóch moździerzy 50 mm i dwóch stanowisk karabinów maszynowych.

Wszystkie te stanowiska znajdowały się na płaskowyżu na szczycie klifu. Wiele z nich zostało zbudowanych z betonu i są one widoczne do dziś. Obejmowały one kwatery, w których żołnierze mogli odpoczywać, co pozwalało im pozostać w obrębie WN42 i być natychmiast wezwanym do akcji w razie potrzeby.

Na początku 1944 r. ukończono budowę dużej betonowej konstrukcji ochronnej WN42, a w jej wnętrzu umieszczono działo 75 mm. Obudowę tę można znaleźć na ścieżce prowadzącej do miasta Arromanches-les-Bains. Na szczycie kazamaty znajduje się obecnie czołg Sherman. Stanowisko to jest również odnotowane w niektórych rejestrach jako WN43 oraz WN42.