Arromanches - od okupacji do wyzwolenia

Latem 1940 roku nazistowskie Niemcy zajęły region Normandii. Życie ludności cywilnej na tym obszarze, która była teraz obserwowana przez siły niemieckie, zmieniło się diametralnie. Wiązało się to z kontrolami tożsamości i dokumentów, a także, dla niektórych, wcieleniem do niemieckiego przemysłu budowlanego.

Ludność cywilna z wioski została zmuszona do pracy przy budowie pozycji obronnych na wybrzeżu Normandii, a nawet przetransportowana do Niemiec, aby wspomóc ich wysiłek wojenny.

Przez lata cywile doświadczali również działań powietrznych, od rekonesansu wybrzeża po naloty bombowe na niemieckie cele wojskowe we Francji.

Malowniczy nadmorski krajobraz zmienił się wraz z budową Wału Atlantyckiego, a po obu stronach wioski powstały tzw. niemieckie gniazda oporu. Wśród nich znajdowała się pozycja radarowa na klifach na wschodzie.

6 czerwca 1944 r. sytuacja zmieniła się dla cywilów, część ludności wioski w wyniku działań wojennych tragicznie zginęła. Rankiem w dniu D-Day alianci zaatakowali niemieckie pozycje obronne, a przez cały dzień na wioskę przeprowadzano liczne ataki z powietrza, których celem były siły niemieckie. Niektórzy francuscy cywile znaleźli się w ogniu krzyżowym.

Wieczorem 6 czerwca 1994 r. żołnierze 1 Pułku Hampshire, brytyjskiej 50 Dywizji Piechoty, którzy wylądowali wcześniej tego dnia na „Złotej Plaży” (jednej ze stref lądowania podczas D-Day), przedostali się do wioski od wschodu. Wyzwolili ją bez większego oporu ze strony wycofujących się sił niemieckich.

Królewscy Inżynierowie (Royal Engineers) zaczęli przygotowywać wioskę, aby ułatwić budowę sztucznego portu „Mulberry Harbour”, który miał zostać ulokowany u wybrzeży.

Wioska stała się centrum logistycznym wspierającym natarcie aliantów, którzy opuścili Normandię i Francję, a następnie ruszyli w kierunku Belgii. Setki tysięcy ton zaopatrzenia i tysiące pojazdów zostały tu wyładowane i przetransportowane w głąb lądu, gdy siły alianckie wyzwalały Europę.

Dziś części „Mulberry Harbour” wciąż są dostępne i można je zobaczyć na plaży i na morzu. Znajduje się tam również muzeum, upamiętniające to, co wydarzyło się tutaj w czerwcu 1944 roku. Ponadto wokół wioski znajdują się liczne pomniki.