#Historia
Obóz internowania po wyzwoleniu
Po wyzwoleniu we wrześniu 1944 r. na terenie 't Groot Eiland, rezerwatu przyrody w pobliżu wioski Luntershoek, utworzono obóz internowania dla domniemanych kolaborantów. Obóz był prowadzony przez OD (Orde Dienst), część Wewnętrznych Sił Zbrojnych.
Obóz 't Groot Eiland był znany z tego, że dochodziło w nim do nieprzyzwoitych praktyk. Kobiety i mężczyźni byli wiązani w stodołach, maltretowani, okradani, gwałceni, a kobiety z NSB były badane wewnętrznie. Po sześciu miesiącach obóz został zamknięty na rozkaz Kanadyjczyków.
W lutym 1946 r. na 't Groot Eiland ekshumowano ciała dwóch kobiet podejrzewanych przez OD o współpracę z wrogiem- Debory van Es ze Spui i Marie Antheunis z Axel. W Dolle Dinsdag (Szalony wtorek), 5 września 1944 r., zostały one aresztowane przez OD, a następnie zniknęły bez śladu.
Podczas poszukiwań córki ojciec Marie Antheunis rozdawał ulotki w Axel i Zeeuws-Vlaanderen. Magazyn Time ustalił, że obie kobiety zostały zamordowane przez uduszenie, a podejrzany Alex Rubens, z pomocą burmistrza Axel van Oeveren, uciekł do Stanów Zjednoczonych. Wydarzenia te oraz próby ich zatuszowania, wciąż pozostają w pamięci mieszkańców Axel i okolic.